White Beach, Puerto Galera (isang tula)

Kaninang kinaumagahan

                   Tayo’y naglakad sa dalampasigan.

Mainit ang sikat ng araw,

                            Madulas ang tubig ng dagat.

                                                       Walang kapaguran ang alon

                  Sa paghampas sa batuhan doon…

                                                                  Parang aapaw ang dagat

        At sa init ay parang masusunog ang balat.

Nakakapagod pero masaya at masarap

                                    Lalo na’t sa pagsisid kamay nati’y magkahawak.

                                                                                    At sa ating pag-uwi

                                                                                            Sa bahay mo ngayong gabi,

                                                          Sa loob ng de-aircon mong kwarto

                              Sa harap ng mga santo’t anito

                                                   Muli tayong magpapakalunod sa alat.

Sa init. Sa hampas

        At sa daloy ng

Dagat.

* * * * *

Disclaimer:

I am not really a poet but I sometimes do risk my reputation as a literature instructor by publishing my works on paper or online. I usually write fiction and poetry when I am, err, "stimulated".

And, I do not usually adhere to the standards imposed by critics and writers, so, therefore, I suck. :)